بررسی تاثیر طول تیر پیوند بر رفتار لرزه ای قاب های فولادی ساده میان مرتبه مهاربندی شده واگرا تحت زلزله های حوزه نزدیک گسل

مهاربندهای واگرا از جمله سیستم های مقاوم در برابر بار جانبی هستند که به دلیل رفتار غیرالاستیک تیر پیوند، از شکل پذیری بالا و سختی مناسبی برخوردار هستند. سازه های شهری عمدتا در رده سازه های میان مرتبه قرار دارند. دراین رده از سازه ها انتقال نیرو به صورت برش و خمش می باشد و به عبارتی هر دو عامل بر رفتار سازه حاکم است. نگاشت های نزدیک گسل دارای مدت زمان موثر کمتری نسبت به نگاشت های دور از گسل هستند و یک یا چند پالس ضربه ای با دامنه بزرگ و دوره تناوب زیاد دارند. در این مقاله به بررسی رفتار لرزه ای این قابها تحت زلزله های نزدیک گسل با توجه به در نظر گرفتن تغییر طول تیر پیوند به کمک نرم افزار المان محدود آباکوس و Perform 3D پرداخته شده است. برای این منظور قابهای فولادی ساختمان بصورت دو بعدی با 7 طبقه مدل گردیده و برای هر یک 3 طول تیر پیوند 1,1/9,2/8)=e/ecrit) مختلف با رفتارهای مختلف تیر پیوند در نظر گرفته شد. در نهایت، با مقایسه نتایج تاثیر طول تیر پیوند بر رفتار نهایی قابها با محتوای فرکانسی خاص زلزله ها بررسی های مقتضی انجام گردید که نشان داد با افزایش طول تیر پیوند پارامترهایی از قبیل سختی و مقاومت تیر پیوند تحت بارگذاری سیکلی متقارن کاهش یافته است و پارامتر هایی از قبیل بیشینه برش و شتاب طبقات در زلزله های نزدیک گسل برای قاب های 7 طبقه کاهش و همچنین بیشینه تغییر مکان جانبی نسبی قابها نیز افزایش یافته است. به علاوه  میانگین انرژی غیرالاستیک مستهلک شده کل توسط تیرهای پیوند با افزایش طول تیر پیوند کاهش پیدا کرده است.