اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر جهت یابی و علائم عصب شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی

اختلال یادگیری غیرکلامی، اختلالی است که در آن کودکان علاوه بر ضعف های شناختی در انجام مهارت های حرکتی نیز ضعیف هستند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر جهت یابی و علایم عصب شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی بود. این مطالعه از نوع نیمه تجربی با اجرای پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی شهرستان بافق در سال تحصیلی 88-89 بود که از این بین 30 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش شامل، پرسشنامه عصب روان شناختی کانرز، پرسشنامه گلدستاین و پرسشنامه رشد حرکتی اوزتسکی بود. برنامه درمانی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت در طی 10 جلسه 60 بر روی گروه آزمایش اجرا شد سپس داده ها با روش، تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از اجرای برنامه درمانی، در حافظه، توجه، وضعیت شناختی، کارکرد اجرایی و جهت یابی کودکان گروه آزمایش بهبود حاصل شد (01/0>P)؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت که برنامه توانبخشی مبتنی بر حرکت با تاکید بر فعالیت های حرکتی و آموزش مداوم مولفه های شناختی می تواند به ترمیم کارکردهای اجرایی آسیب دیده در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی کمک کند.