ارزیابی خواص مکانیکی بتن خود ترمیم شونده حاوی میکروارگانیسم

چکیده
بتن خود ترمیم نوعی بتن است که در صورت بروز ترک در آن، بدون نیاز به عامل بیرونی باعث ترمیم خودکار ترک ها می شود. بتن حاوی میکروارگانیسم، دارای خاصیت خودترمیمی است. عامل خود ترمیمی شامل یک غلظت مشخص از باکتری به همراه یک ماده مغذی در بتن می باشد که در صورت رسیدن آب و شرایط محیطی به بتن، باعث تولید کلسیم کربنات می شود. اما اینکه باکتری در خواص مکانیکی بتن چه تاثیری می گذارد موضوع بسیار مهمی در استفاده از این نوع بتن می باشد که در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفته است. در این مقاله، چهار دسته بتن مختلف ساخته شده است. بتن حاوی میکروارگانیسم در دو غلظت مختلف باکتری باسیلوس پاستوری و ماده مغذی کلسیم لاکتات ساخته و با بتن حاوی میکرو سیلیس، بتن حاوی لاتکس و بتن کنترل مقایسه شده است. در هر چهار دسته از طرح مخلوط مشابه با نسبت آب به سیمان 48 /0 و حاوی میکرو سیلیس، پلیمر لاتکس و کلسیم لاکتات که در درصدهای مختلف جایگزین سیمان شده اند، استفاده شده است. نمونه ها در سنین 7 و 28 روزه از عمل آوری تحت آزمایش های مقاومت فشاری، خمشی و کششی قرارگرفته و نتایج آن ها با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که بهترین عملکرد در میان نمونه ها، مربوط به بتن حاوی میکرو سیلیس می باشد و عامل خود ترمیمی (باکتری و ماده مغزی) موجب افزایش مقاومت فشاری و کاهش مقاومت های کششی و خمشی نسبت به نمونه کنترل شده است.