اثر نیتروژن و شوری آب آبیاری بر عملکرد و بهره وری آب کلزا در سطوح مختلف رطوبت خاک

بحران آب از یک طرف و شوری شدن اراضی از طرف دیگر، بخش کشاورزی را با چالش های جدی روبرو ساخته است. هدف این تحقیق، بررسی اثرهای سطوح کود نیتروژن بر عملکرد و بهره وری آب کلزای پاییزه (Brassica Napus) و رقم اکاپی در شرایط تنش خشکی و شوری در حوزه دریاچه ارومیه می باشد. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل  تصادفی، در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه اجرا شد. آبیاری به عنوان فاکتور اول در سه سطح، آبیاری تا حد ظرفیت مزرعه ای، 75% و 50% ظرفیت مزرعه ای، شوری در سه سطح، بدون تنش شوری، آبیاری با آب 7 و 14 میلی موس بر سانتی متر و نیتروژن در سه سطح به ترتیب با مقادیر 60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار، اعمال گردید. بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری تا ظرفیت مزرعه، نیتروژن 180 کیلوگرم در هکتار و بدون تنش شوری و کمترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری تا 50% ظرفیت زراعی، 60 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و 14 میلی موس بر سانتی متر شوری به ترتیب با مقادیر 45/4 و 59/0 تن در هکتار بدست آمد. بیشترین مقدار این شاخص در تیمار آبیاری تا ظرفیت مزرعه، نیتروژن 180 کیلوگرم در هکتار و بدون تنش شوری، و کمترین آن در تیمار آبیاری تا 50% ظرفیت زراعی، 60 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و 14 میلی موس بر سانتی متر شوری به ترتیب برابر با 5/8 و 2/1 تن در هکتار حاصل شد. بر اساس نتایج، استفاده از کود نیتروژن می تواند اثرهای سوء تنش شوری را تا حد زیادی جبران نماید. در بین صفات اندازه گیری شده در این تحقیق، ارتفاع بوته، کمترین تغییر معنی دار را در برابر انواع تنش های آبی و شوری از خود نشان داد. افزایش غلظت نمک در آب، سبب، کاهش بهره وری آب گردید.