تحلیل ارتباط نئوتکتونیک و لرزه خیزی در زون بخاردن-قوچان

زون گسلی بخاردن-قوچان در قسمت مرکزی کمربند چین خورده-رورانده کپه داغ در شمال شرق ایران ، در مجاورت مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد. با آرایه ای از گسل های فعال امتدادلغز راست گرد با روند شمال غرب-جنوب شرق بوده که پایانه انتهایی آنها خمیدگی پیداکرده و به گسل های کور متصل شده اند. تغییر سازوکار گسل ها از امتدادلغز به معکوس همراه راندگی باعث افزایش استرس، کوتاه شدگی و گسلش راندگی در خمیدگی انتهایی شده اند. ارتباط ساختاری این گسل ها از طریق پهنه انتقالی راندگی مشکان که موتور محرکه اصلی گسل های این زون است، به طور مداوم تحت تاثیر تنش های نیوتکتونیکی ناشی از هم گرایی صفحه عربی نسبت به اوراسیا از زمان آخرین فاز کوه زایی آلپی تاکنون بوده اند. بیشتر زمین لرزه های تاریخی و دستگاهی در اطراف سامانه های گسلی زون بخاردن-قوچان توزیع شده اند. نتایج بررسی لرزه خیزی این زون با استفاده از خرد زمین لرزه ها و محاسبه مقادیر مولفه های b لرزه خیزی، بعد فرکتالی و تهیه نقشه توزیع محلی تنش می تواند اطلاعاتی ارزشمند از توزیع تنش در پوسته زمین، ساز و کار گسل ها و تغییرات سامانه های گسلی در طول زمان و مکان احتمالی وقوع زلزله های آینده در اختیار قرار دهد. در نواحی فعال نیوتکتونیکی مقدار تغییرات b-value کمتر از 6/0 است و بعد فرکتالی بین مقادیر صفر تا 2 تغییر می کند.