تعیین مسیر بهینه شبکه راه ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: مسیر رود سر- قزوین)

مسیریابی از جمله اقدامات اولیه عملیات طراحی یک مسیر به‏شمار می‏رود و به‏علت نقش بسزایی که در چگونگی قرارگیری مسیر در ارتباط با سایر تاسیسات، محیط، و عوارض مجاور خود از یک طرف و تاثیر قابل توجهی که در هزینه‏های اجرایی مسیر از طرف دیگر دارد بایستی بررسی دقیق شود. هم‏زمان با رشد و توسعه پایدار و تحولات اساسی در امور اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی، نقش شبکه راه‏ها به‏عنوان یکی از بخش‏های مهم و زیربنایی در توسعه بیشتر نمایان می‏شود؛ علاوه بر اینکه منابع و استعدادهای بالقوه سرزمین را بارور و زمینه رشد و شکوفایی را فراهم می‏کند. لحاظ‏کردن معیارهای صحیح و جامع در مرحله تعیین مسیر می‏تواند نقش عمده‏ای در کاهش هزینه‏های اقتصادی، افزایش ایمنی، و دسترسی جاده‏ها و حفظ محیط زیست ایفا کند. بدین منظور، در تحقیق حاضر، عوامل متعددی مانند شیب، ارتفاع، کاربری اراضی، زمین‏شناسی، زمین‏لغزش، فاصله از گسل، فاصله از مراکز شهری برای مسیریابی بهینه در مسیر رودسر در نظر گرفته شده است. لذا،در پژوهش حاضر به تعیین کوتاه‏ترین مسیر در شهر رودسر-قزوین پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و برای تحلیل داده‏ها از نرم‏افزار ArcGIS و از مدل AHP  استفاده شده است.با توجه به مسیر بهینه، با استفاده از این روش به‏علت قرارگیری در شیب مناسب و نزدیکی به مراکز اقتصادی و دوری از گسل انتخاب شد. نتایج به‏دست‏آمده نشان می‏دهد مسیر به‏دست‏آمده از لحاظ مدت زمان و رسیدن به بهینهاین مسیر نسبت به مسیر قبلی کوتاه‏تر است و این موضوع سبب کاهش هزینه سوخت و کاهش ترافیک می‏شود.