تحلیل رابطه ی حیات معقول با سلامت معنوی در اندیشه علامه جعفری

"سلامت معنوی" به عنوان بعد چهارم سلامت مورد تاکید سازمان جهانی بهداشت است و در زندگی انسان نقش به-سزایی دارد. با توجه به جامعیت علامه جعفری در علوم منقول و معقول، حیات طیبه و ایده آل از منظر ایشان همان "حیات معقول" بیان شده است، لذا در این پژوهش، بایسته های حیات معقول در ارتباط با سلامت معنوی، مورد مداقه و تحلیل قرار گرفته است. 

این پژوهش به روش مطالعه کتابخانه ای و با مراجعه به آثار متعدد و مکتوب علامه جعفری و مقالات مرتبط با مفهوم سلامت و معنویت، انجام گرفته است.

یافته ها: 

در پژوهش حاضر، حیات و مختصات انواع آن، حیات معقول و بایسته های آن، عینیت حیات طیبه با حیات معقول و نیز طرق نیل به سلامت معنوی از مسیر حیات معقول؛ به عنوان هدف متعالی تعالیم قرآنی، به دست آمده است.  

نتیجه گیری: 

با عنایت به عینیت مصداقی حیات معقول با حیات طیبه (ایده آل قرآنی) و نیز سلامت معنوی به عنوان نتیجه حیات ایده آل؛ راه رسیدن به آرامش و اطمینان روحی، گذر از حیات طبیعی محض و گام نهادن در حیات معقول است؛ زیرا توقف در حیات طبیعی، مانع فلسفه و هدف حقیقی زندگی است. بنابراین از منظر علامه جعفری، دوای دردهای بشر امروزی؛ علم، ایمان و عمل به تعالیم والای اخلاقی دین بوده و انسان نیازمند قرآن و قرآن انسان ساز است.