تبیین تغییر پارادایم آموزش و بهسازی نیروی انسانی: با تمرکز بر مدل توسعه فردی (IDP)

امروزه آموزش و بهسازی منابع انسانی یکی از استراتژی های اصلی دستیابی به سرمایه انسانی و سازگاری مثبت با شرایط تغییر به عنوان دو مزیت رقابتی سازمان ها تلقی می شود. در سال های اخیر تغییرات معنی دار و گسترده ای در حوزه آموزش اتفاق افتاده است که از این تغییر تحت عنوان تغییر پارادایم آموزش به یادگیری یاد می شود. یکی از تاکیدات این تغییر پارادایم استفاده از روش های متفاوت و ترکیبی در آموزش و بهسازی منابع انسانی می باشد. لذا این مطالعه با هدف تبیین تغییر پارادایم آموزش و بهسازی نیروی انسانی: با تمرکز بر مدل توسعه فردی(IDP)  انجام گرفت.

مطالعه حاضر به شیوه مروری- تحلیلی با مرور ادبیات نظری در کتب نوشته شده در حوزه آموزش و بهسازی منابع انسانی و به کارگیری مقالات چاپ شده در حوزه آموزش و برنامه درسی توسعه فردی شده، منابع انسانی و بهسازی نیروی انسانی در مجلات داخلی و خارجی سال های 19-2010 انجام شد، بعد از تبیین اهمیت و ضرورت بهسازی نیروی انسانی به تغییر پارادایم آموزش به یادگیری در بهسازی نیروی انسانی و تاکید این پارادایم به استفاده از روش های ترکیبی و ویژگی های پارادایم های جدید در آموزش و بهسازی نیروی انسانی و مبانی نظری پرداخته شد؛ از جمله مهم ترین مدل های توسعه منابع انسانی، مدل توسعه انفرادی شده (IDP) به صورت مبسوط شامل تعریف، اهداف و ویژگی های طرح توسعه فردی، فرایند شش مرحله ای برنامه ریزی توسعه فردی بررسی و در نهایت جمع بندی و نتیجه گیری به عمل آمد.

برنامه توسعه فردی شده (IDP) مدلی برای برنامه ریزی و بهسازی نیروی انسانی است که متمرکز بر شناسایی تجربیات ضروری برای رشد و بهسازی هریک از افراد در راستای تحقق اهداف مشترک توسعه حرفه ای افراد در بهسازی و ارتقاء سازمانی است.

یکی از جلوه های توانمندسازی کارکنان، آموزش است. برنامه توسعه فردی شده (IDP) مدلی برای برنامه ریزی برای بهسازی نیروی انسانی است؛ نتایج مطالعه حاضر نشان داد که این مدل از برنامه ریزی می تواند در قالب یک فرایند مداوم و پویا در جهت تعالی کارکنان و دستیابی به اهداف سازمانی مورد توجه قرار گیرد.