مدل دینامیکی بیماری کووید-19 و تجزیه و تحلیل عملکرد ایران، آلمان و ترکیه با داده های تجربی

بیماری کووید-19 ناشی از نوع جدید ویروس کرونا می باشد که یک بیماری عفونی است و تاکنون بیش از نود میلیون مبتلا و حدود دو میلیون فوتی ثبت شده است. برنامه های بهداشتی، درمانی، آموزشی، اعمال محدودیت ها و سایر اقدامات پیشگیرانه به عنوان ورودی هایی هستند که می توانند شیوع بیماری را محدود کنند که نتیجه این اقدامات موجب کاهش ابتلا به این بیماری می شود. در این مقاله به منظور بررسی برخی از پارامترهای تاثیرگذار، یک مدل غیرخطی برای بررسی تاثیر بهداشت و آموزش بر دینامیک انتقال بیماری کووید-19 تجزیه و تحلیل می شود. همچنین، داده های تجربی سه کشور ایران، آلمان و ترکیه از ابتدای شیوع بیماری تا 21/10/1399 مورد بررسی و مقایسه آماری قرار می گیرد. سپس عملکرد این سه کشور در اوج شیوع بیماری از 11/08/1399 تا 21/10/1399 مورد تجزیه و تحلیل قرار می گردد. نتایج نشان می دهد که آموزش و بهداشت مناسب موجب کاهش تعداد مبتلایان خواهد شد. همچنین نتایج نشان می دهد که ایران با وجود تحریم ها و کمبود امکانات به خصوص از 11/08/1399 تا 21/10/1399 عملکرد نسبتا بهتری داشته است.