تحلیل نشت تکیه گاه های سد لیرو با استفاده از روش ترکیبی DFN-DEM

سد لیرو از سدهای بزرگ بتنی دوقوسی کشور و در دست مطالعه است. هدف، بررسی و تخمین میزان نشت آب از درزه و شکستگی های موجود در تکیه گاه های سد با استفاده از روش عددی است. شکستگی های متصل به هم به عنوان مسیرهای اصلی جریان آب به داخل تکیه گاه ها و کنترل کننده رفتار هیدرولیکی توده سنگ است. در نظر گرفتن ویژگی های تصادفی پارامترهای هندسی درزه بخصوص پایایی درزه ها و ارایه مدلی واقعی تر که از لحاظ آماری معتبر بوده، گویای ویژگی های توده سنگ برجا باشد، به منظور تحلیل های هیدرولیک ضروری است. لذا مدل هندسی شبکه درزه های گسسته (DFN) بصورت سه بعدی با استفاده از کد نوشته شده 3D-DFN تهیه شد. در نهایت پس از اعتبارسنجی مدل تصادفی شبکه درزه های ساخته شده با مقادیر برداشت شده مشخص شد، این انطباق بطور متوسط برای مولفه های مختلف هندسی و مقادیر شدت های درزه داری بیش از 90 درصد است. این نتایج به عنوان ورودی قابل اطمینان مدل هندسی برای مدل سازی جریان هیدرولیک تکیه گاه های چپ و راست به روش المان های گسسته (DEM) در محیط نرم افزاری UDEC استفاده شد. میزان نشت در مجموع دو تکیه گاه برابر m3/Year 135415محاسبه شد. در مقایسه با حجم مفید مخزن مجموع نشت از هر دو تکیه گاه 03/0 درصد از این حجم مفید را شامل می شود.