بررسی تاثیر احیاکننده سولفات مس بر اعاده کیفیت تشخیصی فیلمهای خارج دهانی سیاه شده

گاهی کلیشه های رادیوگرافی به دلایل مختلف مانند زمان تابش یا ظهور بیش از حد تیره می شوند، در این موارد توصیه می شود از مواد احیاکننده جهت کاهش دانسیته استفاده شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر محلول احیاکننده فوق نسبتی سولفات مس بر اعاده کیفیت تشخیصی فیلم های خارج دهانی تیره شده است تا معلوم شود آیا استفاده از محلول فوق نسبتی سولفات مس کیفیت تصاویر را که اتفاقی تیره شده اند به اندازه کافی افزایش می دهد، تا از انجام رادیوگرافی مجدد جلوگیری بعمل آید یا خیر؟
شیوه پژوهش، تجربی و نمونه های مورد پژوهش شامل دو گروه 43 تایی فیلم تیره شده از کلیشه های رادیوگرافی پانورامیک، واترز، لترال اسکال و پوستریور- انتریور اسکال بود. برای تهیه دو نمونه مشابه، دو عدد فیلم در کاست قرار داده شد. در مورد فیلم های پانورامیک با نصف کردن آن دو فیلم مشابه بدست آمد. گروه آزمایش به مدت 2 الی 3 دقیقه در محلول سولفات مس قرار می گرفت، سپس در مرحله ظهور مجدد در محلول ظهور رقیق با زمان تقریبی 2 ثانیه و سپس در محلول ثبوت رقیق قرار می گرفت، در مرحله بعد پرسشنامه های تهیه شده به متخصصین رادیولوژی و جراحی ارائه شد و کیفیت تشخیصی هر نگاره از 1 تا 5 نمره داده شد. اطلاعات به دست آمده با آزمون ویل کاکسون مورد بررسی آماری قرار گرفتند.
میانگین نمره کیفیت تشخیصی لندمارکهای مورد نظر در کلیشه های پانورامیک گروه شاهد 2.5 و گروه نمونه 1.4، نگاره های لترال اسکال گروه شاهد 1.4 و گروه نمونه 2.9، نگاره های پوستریور- انتریور، گروه شاهد 1.9 و گروه نمونه 3.7، نگاره های واترز گروه شاهد 1.3 و گروه نمونه 2.8، محاسبه شد. همچنین بر طبق آزمون ویل کاکسون، تفاوت معنی داری بین گروه شاهد و نمونه وجود داشت(P<0.001).
احیاکننده سولفات مس برای کاهش دانسیته و افزایش کیفیت تشخیصی نگاره های خارج دهانی تیره یک محلول مناسب است و کیفیت تشخیصی نگاره های تیره را به آنها باز می گرداند. همچنین با توجه به تحقیقات قبلی مشخص شد این محلول بر روی کلیشه های داخل دهانی نیز نتیجه مطلوبی را نشان می دهد.