بررسی زمان و ترتیب رویش دندانهای دائمی کودکان ترکمن 14-4 ساله شهر گنبدکاووس در سال 1381

افتادن طبیعی دندانهای شیری و رویش دندان های دائمی مرحله ای قابل توجه برای والدین کودک و دندانپزشک می باشد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین دامنه تغییرات و متوسط زمان رویش دندانهای دائمی در کودکان ترکمن و همچنین تعیین تربیت رویش این دندانها و بررسی رابطه رویش آنها با سن و جنس می باشد.
در این تحقیق که از نوع تحلیلی و به روش Cross-sectional صورت گرفت، 1365 کودک ترکمن (681 پسر و 684 دختر) بصورت تصادفی از میان و دانش آموزان ترکمن 14-4 ساله شهر گنبد کاووس در سال 1381 انتخاب و معاینه شدند. در این بررسی از شیوه مشاهده (observing) و مصاحبه (interview) جهت تکمیل پرسشنامه استفاده گردید. همچنین در این مطالعه دندانی که هر قسمت از آن در حفره دهان دیده می شد، «رویش یافته» محسوب شد. داده ها بوسیله نرم افزار SPSS و توسط آزمون آماری t test تجزیه و تحلیل شدند.
بر اساس میانه محاسبه شده برای هر دندان، نتایج زیر بدست آمد: اولین دندان رویش یافته، دندان سانترال و مولر اول فک پایین در دختران و آخرین دندان رویش یافته، مولر دوم فک بالا در پسران بود.
ترتیب رویش در دختران 7 5 3 4 2 1 6 و در پسران 7 3 5 4 2 1 6 بود.
7 5 4 3 2 61 7 5 3 4 2 61 اکثر دندانهای فک پایین زودتر از دندانهای فک بالا رویش می یافتند؛ در مورد دندان پره مولر اول هر دو سمت در پسران، رویش زودتر آنها در فک بالا (نسبت به فک پایین) از نظر آماری معنادار بود. همچنین، تنها در مورد دندانهای کانین فک بالا در دختران اختلاف معنی داری میان زمان رویش دندانها در دو نیمه چپ و راست فکین دیده شد. اکثر دندانهای دائمی در دختران زودتر از پسران رویش می یافتند؛ فقط در مورد سانترالهای هر دو سمت فک بالا، رویش زودتر آنها در پسران (نسبت به دختران) از نظر آماری معنی دار بود.
مقایسه نتایج حاصل و جداول استاندارد Lysell و Hurme نشان داد که رویش دندانهای دایمی در کودکان ترکمن در مقایسه با جداول دیرتر می باشد. همچنین در مقایسه با سایر تحقیقات مشخص شد در کودکان ترکمن میانه زمان رویش در تعدای از دندانها بیشتر و در تعدای از دندانهای دائمی کمتر از کودکان تهرانی و در تعدای از دندانهای دائمی برابر می باشد.