تحلیل رابطه عملکرد با کارایی مبتنی بر مدل‎های CCR و BCC در صنعت بیمه‎ ایران: رویکرد توبیت

هدف مقاله حاضر ارزیابی کارایی شرکت‎های موجود در صنعت بیمه ایران و ارتباط آن با نسبت‎های مهم سودآوری می‎باشد. از این رو با دو رویکرد ورودی‎محور و خروجی‎محور به بررسی کارایی شرکت‎ها پرداخته شد و سپس با استفاده از مدل رگرسیون توبیت رابطه بین سودآوری با کارایی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش شناسی پژوهش:

برای دستیابی به پاسخ سوال فوق 14 شرکت بیمه به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. داده‎های جمع‎آوری شده در یک دوره 7 ساله بین سال‎های 1391 تا 1396 در نظر گرفته شده است.

یافته‎ها:

نتایج نشان داده است که بازده دارایی‎ها با کارایی محاسبه شده از طریق رویکرد ورودی محور رابطه مثبت و با رویکرد خروجی محور رابطه منفی داشته است. هم چنین نتایج نشان داده که نرخ بازده حقوق‎ صاحبان ‎سهام با هیچ یک از دو رویکرد کارایی رابطه معناداری ندارد.

اصالت/ارزش افزوده علمی:

در این پژوهش با در نظر گرفتن نسبت کل بدهی‎ها، حقوق‎صاحبان‎ سهام و دارایی‎ها به عنوان متغیرهای ورودی و درآمد فروش، درآمد حق بیمه، سود خالص به عنوان متغیرهای خروجی، توانایی تجمیع این اقلام و ترجمه آنها به یک معیار واحد به نام "کارایی" را  با دو رویکرد داشته است.