بررسی تجربی تابش گونه های احتراقی در تعیین نسبت هم ارزی در مشعل شعله سطحی

در پژوهش حاضر گونه های مهم احتراقی با سنجش تابش مشعل سوراخدار بررسی شده است. تابش بکمک طیف سنجی فیبر نوری روی یک بستر آزمون دارای مشعل با فناوری جدید مورد استفاده در دیگهای چگالشی، تحلیل شده است. از نورتابی شیمیایی برای سنجش گونه های احتراقی *OH*،CH ، 2 *C ،2 *COو 2* O H استفاده شده است. به ازای نسبتهای مختلف همارزی و در توانهای 11-16 کیلووات از مشعل، شدت تابش گونهی 2 *CO که نقش مهمی در تعیین نرخ حرارت آزاد شده از شعله دارد، اندازهگیری شد که شدت بیشینه در محدوده 85/0>Φ>78/0 در تمامی مقادیر توان مشعل به دست آمد. همچنین بیشترین شدت تابش رادیکال *OH که در مراجع بیانگر دومین شاخص تعیین کنندهی نرخ حرارت آزاد شده از مشعل است، در محدوده 85/0>Φ>77/0 در توانهای کاری مشعل میباشد که در تطابق بسیار خوبی با محدودهی بیشینهی 2 *CO است. همچنین بیشترین محدوده دمای شعله در محدودهی 87/0>Φ>78/0 با استفاده از ترموکوپل اندازه گیری شد که با نتایج گونه های *OH و 2 *CO در ارزیابی بیشترین نرخ حرارت آزاد شده از شعله تطابق مناسبی دارد. بعالوه، نسبت شدت*CH*/ OH به صورت مستقل از توان مشعل به دست آمد که توسط سایر محققین نیز تایید شده است. بنابراین میتوان با سنجش تابش شعله، به نسبت هم ارزی آن پی برد.