مطالعه آزمایشگاهی اثر نوع ماده سورفاکتانت بر پایداری و تحرک فوم با رویکرد ازدیاد برداشت نفت

از جمله روش های نو ظهور در افزایش بازیافت نفت، تزریق فوم به درون مخازن نفتی است. یکی از مزایای استفاده از فوم، جابجایی پایدار نفت بستر به دلیل پایین بودن تحرک نسبی فوم است. چالش پیش رو در استفاده از فوم در بازیافت نفت، حفظ پایداری آن در مواجه با فاز نفتی است. از اینرو نیاز است تا پیش از استفاده از فوم، ویژگی های فوم و رفتار متقابل آن با نفت را شناخت. لذا در این پژوهش سعی شده است تا با ساخت دو بستر مختلف آزمایشگاهی در مقیاس حباب و انباشته، عوامل موثر بر پایداری فوم بررسی، و ویسکوزیته ظاهری انواع فوم اندازه گیری شود. در مقیاس انباشته، تغیر ارتفاع انواع فوم درون ستون عمودی مطالعه شده است. در مقیاس حباب، با ساخت یک سلول هل شاو شفاف مجهز به سنسورهای فشار، سیر تحولات حباب های فوم به صورت کمی و کیفی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که نوع ماده سورفاکتانت اثر قابل توجهی در پایداری حباب های فوم دارد؛ به طوریکه ترکیب 1:1 سورفاکتانت های اس دی اس و سی ای پی بی با ثبت بالاترین پایداری، موجب افزایش طول نیمه عمر به میزان 124% در مقیاس حباب و 33% در مقیاس انباشته شده است. در حضور فاز نفتی، اثر مخرب آن بر پایداری فوم، با کاهش ویسکوزیته و چگالی نفت، افزایش یافته است. همچنین نتایج نشان می دهد کیفیت فوم به طور مستقیم، و نرخ جریان فوم به طور معکوس بر ویسکوزیته ظاهری فوم تاثیر می گذارد؛ اگرچه با افزایش نرخ جریان فوم، وابستگی به کیفیت فوم کاهش یافته است.