بررسی توزیع جغرافیایی مبتلایان به ویروس کرونا در شهر مشهد بر اساس روش شکار مجدد و کاربرد سیستم های اطلاعات جغرافیایی

اکنون ویروس کرونا تقریبا تمام کشورهای جهان و اغلب شهرهای ایران را درگیر نموده و با توجه به پیامدهای متعدد آن، شناخت نحوه توزیع و انتشار این ویروس، می تواند ضمن کمک به کشف شیوه های مقابله، بازگشت به زندگی در مناطق کم خطر را تسریع نماید. هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت محلات و مناطق شهری مشهد و تعیین و مناطقی که کمترین و بالاترین تاثیر را از این تهدید را داشتند، بود.

این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی در بهار سال 1399 در سیزده منطقه شهرداری شهر مشهد و با استفاده از برداشت های میدانی و اطلاعات ارایه شده از سوی 300 کاربری که برای این منظور آموزش دیده بودند، به انجام رسید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه آنلاین طراحی شده تحت وب و سازگار با تلفن های هوشمند بود. داده ها با استفاده از نرم افزار اطلاعات جغرافیایی ArcGIS نسخه 10/7 تحلیل و به نقشه تبدیل شدند.

مقایسه داده ها واقعی و میدانی با موارد منتشر شده در فضای مجازی و شبکه های غیررسمی نشان داد که تمرکز مبتلایان به این ویروس در بخش های خاصی از شهر بیشتر بود و مناطق پرخطر دقیقا همان مناطقی نبودند که توسط کاربران فضاهای مجازی معرفی شده بودند.

بحث و نتیجه گیری: 

طراحی سامانه ای که بتواند تمرکز مبتلایان به این ویروس را در اختیار همگان و به شکل رسمی قرار دهد که ضمن آن که متولیان بهداشت را یاری رسان خواهد بود، مردم را زودتر به روال عادی زندگی برخواهد گرداند.