بررسی انتخابات و عملکرد نمایندگان کرمانشاه در مجلس شورای ملی دوره بیست و یکم

انتخابات از دستاوردهای بزرگ مشروطه است و با تاسیس مجلس و اجرای اصل تفکیک قوا، کشور ایران در زمره ممالک مشروطه و نظام‌های پارلمانی قرار گرفت. این امر از مقوله‌های مهم در دوره پهلوی دوم نیز هست. کودتای 28 مرداد 1332 و منکوب شدن مخالفان و افزایش قدرت شاه، موجب شد تا نمایندگان مجلس این دوره به گونه‌ای با عملکرد مستقیم دولت در ارتباط باشند؛ این امر، به ویژه از مجلس نوزدهم به بعد با افزایش دوره‌های نمایندگی، نمود چشمگیری یافت. این نهاد مقدس، به‌تدریج، به مکانی فرمایشی در راستای دسیسه‌بازی‌های شاهنشاهی تبدیل گردید. به دنبال انقلاب سفید، شاه می‌بایست مجالس مقننه مناسبی تشکیل می‌داد تا پایه‎های رژیم را که با قیام 15 خرداد 1342 و عواقب آن لرزان شده بود، پایدار بدارد و در عرصه بین‌المللی با تبلیغات وانمود کند که بعد از رفراندوم دموکراتیک 6 بهمن 1341، این پایه‌ها تحکیم یافته است. مجلس بیست و یکم اولین مجلس بعد از انقلاب سفید بود که پس از دو سال فترت تشکیل می‌شد و ضمن شرکت زنان در انتخابات به وجود می‌آمد و نمایش آزادی ایجاب می‌کرد تعدادی هم از ایشان انتخاب شوند؛ این مجلس می بایست لوایح لازم انقلاب سفید را  تصویب کند و به تصویب‌نامه‌های قانونی دوره فترت نیز صحه بگذارد و بدین ترتیب، لازم بود تا تمام نمایندگان بدون استثنا از نظر دولت و پارلمان، شناخته شده و مطمین باشند.
این پژوهش با رویکردی تحلیلی به بررسی انتخابات دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی در حوزه انتخابیه کرمانشاه و تبیین مواضع و عملکرد نمایندگان کرمانشاه نسبت به ابعاد مختلف طرح‌ها، لوایح و تصمیم‌سازی‌های مجلس می‌پردازد.