مدلسازی و شبیه سازی سازوکار فتوبلیچینگ PpIX به منظور تعیین غلظت دارو درون بافت هدف در فتوداینامیک تراپی

امروزه ایده درمان فوتوداینامیک (PDT)، یکی از پایه های اساسی روش های نوین درمان سرطان به شمار می آید. موضوع حایز اهمیت در کاربرد این روش درمانی، دوزیمتری بهینه است. در حالت بهینه، بهتر است دوزیمتری PDTبر اساس تخمین دوز تجمع یافته اکسیژن یگانه درون بافت و مقایسه آن با مقدار آستانه باشد تا از نتیجه درمان اطمینان حاصل شود. مدلسازی فرایند درمان مناسب ترین روش برای تخمین دوز تجمع یافته اکسیژن یگانه درون بافت است. بنابراین لازم است اطلاعات کافی در مورد غلظت دارو درون بافت هدف، میزان نور جذب شده به وسیله دارو، میزان اکسیژن درون بافت هدف و برهمکنش بین آنها (منجر به تولید اکسیژن یگانه) به دست آید. با توجه به اهمیت تعیین مقدار دارو درون بافت هدف و توجه به این امر که به دلیل فتوبلیچینگ، کاهش قابل ملاحظه ای در غلظت دارو ضمن درمان رخ می دهد، در این تحقیق به مدلسازی و شبیه سازی اثر فتوبلیچینگ پرداخته شده است. شبیه سازی در فضای MATLABانجام شده است. مقایسه نتایج شبیه سازی با نتایج تجربی نشان می دهد که در حالت اعمال توزیع پذیری غیریکنواخت دارو، شبیه سازی در فاز اولیه افت سریع غلظت دارو، به خوبی از نتایج تجربی پیروی می کند.