تاثیر آموزش براساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده در ارتقا رفتارهای تغذیه ای پیشگیری کننده از کم خونی در زنان باردار

کم خونی یکی از شایعترین مشکلات تغذیه ای دوران بارداری است که می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر سلامت زنان باردار داشته باشد لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش براساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده در ارتقا رفتارهای تغذیه ای پیشگیری کننده از کم خونی در زنان باردار اجرا گردید.

در این مطالعه کارازمایی اموزشی شاهد دار تعداد 80 زن باردار به طور تصادفی در دو گروه (40 نفر گروه آزمون و 40 نفر گروه کنترل) قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه دموگرافیک و سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده شامل آگاهی،نگرش،هنجارهای ذهنی،کنترل رفتاری درک شده،قصدرفتاری و عملکرد بوده است. قبل از مداخله  از هر دو گروه اطلاعات پیش آزمون جمع آوری و سپس مداخله آموزشی بر اساس نتایج نیازسنجی برای گروه آزمون، طی یک ماه و در قالب 4 جلسه آموزشی 60 دقیقه ای براساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده صورت گرفت. نتایج سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های من ویتنی یو و ویلکاکسون، کای اسکویر و ضریب همبستگی انجام گردید.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR.ARAKMU.REC.1395.445به تصویب کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است. همچنین این مطالعه با کدIRCT2017052334106N1در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران ثبت گردیده است.

نتایج این مطالعه مداخله ای نشان داد، قبل از مداخله همه متغیرها در دو گروه اختلاف معناداری نداشتند. ولی پس از انجام مداخله دو گروه از نظر همه سازه های مورد بررسی شامل آگاهی،نگرش،هنجارهای ذهنی،کنترل رفتاری درک شده،قصدرفتاری و عملکرد تفاوت معنادار آماری داشتند(05/0>p). در این مطالعه عملکرد گروه مداخله قبل از آموزش 415/0±88/2(از 5 نمره) بود که بعد از آموزش به 216/0±64/ 3ارتقاء معنی داری یافت (001/0>p).

مداخله آموزشی بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده رفتارهای تغذیه ای  پیشگیری کننده از کم خونی را در زنان باردار افزایش داد که این افزایش رفتار را می توان مرتبط با روش آموزشی در گروه مداخله دانست.