میزان بروز حوادث ایسکمیک و ترومبوتیک به دنبال خونریزی های غیرتروماتیک داخل مغزی و ساب آراکنوئید

حوادث ترومبوایسکمیک نسبت قابل توجهی از موربیدیته و مورتالیته بدنبال خونریزی‏ های داخل مغزی و ساب آراکنویید را به خود اختصاص می‏ دهند. لذا ما برآن شدیم که به بررسی میزان بروز حوادث ترومبوایسکمیک نورولوژیک و سیستمیک در طی 6 ماه اول متعاقب خونریزی‏ های مغزی و ساب آراکنویید غیرتروماتیک حاد بپردازیم.

مواد و روش ‏ها: 

در این مطالعه هم گروهی-تصادفی، تعداد 203 بیمار مبتلا به خونریزی داخل مغزی و ساب آراکنویید غیرتروماتیک حاد که از دی‏ ماه 1394 تا شهریور ماه 1395 در بخش نورولوژی بیمارستان ولیعصر زنجان پذیرش شده بودند، وارد مطالعه گردید. ما اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورها (پرفشاری خون، دیابت ملیتوس، فیبریلاسیون دهلیزی، استعمال سیگار)، شاخص‏ های نورولوژیک آغازین (نمره کمای گلاسگو، ICH score و Hunt and Hess grade) و حجم خونریزی را در این بیماران ثبت کردیم. سپس بیماران در بازه‏ های زمانی 1 هفته، 1 ماه، 3 ماه و 6 ماه بعد از خونریزی داخل مغزی و ساب آراکنویید از نظر وقوع ترومبوز وریدهای عمقی، آمبولی ریه، بیماری ایسکمیک قلبی و استروک ایسکمیک مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته‏ ها: 

165 نفر از بیماران خونریزی داخل مغزی و 38 نفر خونریزی ساب آراکنویید داشتند. میزان بروز تجمعی حوادث ترومبوایسکمیک در این جمعیت غیرانتخابی خونریزی‏ های داخل مغزی و ساب آراکنویید، 31% بود. میزان بروز کلی ترومبوز وریدهای عمقی، آمبولی ریه، بیماری ایسکمیک قلبی و استروک ایسکمیک بعد از 6 ماه از رخداد خونریزی‏ های داخل مغزی و ساب آراکنویید به ترتیب 10/9 % ، 5 % ، 10% و 7/4 % بود. زمان میانگین وقوع این حوادث 5/5 ± 145/5 روز بود.

سن، استعمال سیگار، پرفشاری خون، دیابت ملیتوس و فیبریلاسیون دهلیزی ریسک فاکتورهای مستقل معنادار برای بروز حوادث ترومبوایسکمیک بودند. سن، نمره بالاتر ICH score و Hunt and Hess grade  و حجم خونریزی >30 سی سی همبستگی معناداری با ایجاد ترومبوز وریدهای عمقی نشان دادند.