فرهنگ به مثابه مشکلی حل نشده در برنامه آموزش زبان انگلیسی در ایران پس از انقلاب: سنجش تطبیقی نگرش معلمان شاغل در مدارس و موسسه های زبان

یادگیری زبان انگلیسی عمدتا با یادگیری فرهنگ آن همراه بوده است، اما در دو دهه اخیر به دلیل طرح برخی رویکردهای انتقادی در حوزه زبانشناسی کاربردی، تاکید بر بهره گیری صرف از فرهنگ زبان مقصد در محتوای کتابهای آموزش زبان انگلیسی با چالش هایی روبرو شده است. از آنجا که محتوای فرهنگی کتابهای آموزش زبان انگلیسی مورد استفاده در مدارس و موسسات خصوصی زبان در ایران پس از انقلاب همواره موضوعی چالش برانگیز در بین برنامه ریزان درسی بوده است، در این پژوهش با استفاده از روش تطبیقی کیفی، نگرش دو گروه معلمان زبان انگلیسی مدارس و موسسات خصوصی زبان  بررسی شد. بدین منظور، نگرش بیست و پنج معلم شامل سیزده معلم در مدارس و دوازده معلم در موسسات زبان که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند بررسی گردید که تحلیل موضوعی یافته ها نشان داد که اگرچه در نگرش این دو گروه نسبت به مفهوم فرهنگ اختلاف زیادی وجود ندارد، اما به دلیل استیلای جریان غالب آموزش زبان انگلیسی موسوم به رویکرد لیبرالی - که حامی بهره گیری صرف از فرهنگ مقصد و مخالف بهره گیری از فرهنگ مبدا است - و نیز به دلیل ناکامی آموزش زبان در مدارس، مشارکت کنندگان در پژوهش عمدتا حامی بهره گیری از فرهنگ مقصد به عنوان جزیی جدایی ناپذیر از آموزش زبان هستند. بی تردید این یافته ها می تواند دستاوردهایی آموزشی برای سیاست گذاران آموزش زبان، طراحان برنامه درسی و مولفان کتابهای درسی داشته باشد.