تحلیل هزینه ی چرخه عمر تصمیمات تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن با استفاده از خروجی مدل پیش بینی مارکوف بر مبنای اطلاعات ماشین اندازه گیر خط راه آهن

سیستم حمل ونقل ریلی نقش مهم و حیاتی در توسعه اقتصاد کشورها دارد. این سیستم در طول زمان بر اساس بهره برداری و شرایط آب و هوایی فرسوده می شود و به تعمیر و نگهداری نیاز دارد. یکی از اهداف این عملیات، نگهداری خطوط در یک وضعیت قابل قبول و جلوگیری از انحراف بیش ازحد آن ها نسبت به وضعیت مطلوب است. در راه آهن سامانه مدیریت تعمیر و نگهداری خط آهن جهت بهینه کردن فعالیت ها و کاهش هزینه های مرتبط با آن ها مطالعه و پیاده سازی شده است. چنین سامانه هایی برای پیش بینی وضعیت آتی خرابی، از تکنیک های مختلفی استفاده کرده اند. انتخاب بهترین سیاست تعمیر و نگهداری هدف این سامانه ها است. برای اینکه سیاست اتخاذی، بهترین و مقرون به صرفه ترین انتخاب باشد، نیاز است که تحلیل هزینه دوره عمر صورت پذیرد. در ادامه به کمک مدل پیش بینی زوال مارکوف پیشین، مدل هزینه دوره عمر برای بالاست و ریل به عنوان اجزای نگران کننده پیشنهاد می شود. در انتها مشخص شد که هزینه های اصلی در بخش بالاست مربوط به هزینه نوسازی بالاست و عدم در دسترس بودن خط است. همانگونه که مشاهده شد کمترین هزینه دوره عمر بالاست در بازه تناژ 100 تا 150 میلیون تن ناخالص رخ می دهد. در این مطالعه با فرض تناژ سالیانه (16 میلیون تن ناخالص) که پیشتر عنوان شد، نتیجه می شود که عمر نوسازی بالاست حدودا 6 تا 10 سال است. این عدد برای ریل 500 تا 540 میلیون تن ناخالص است که معادل 30 تا 35 سال است.