بررسی بازیابی اورانیم از محیط سولفاته توسط غشای مایع توده ای حاوی آلامین 336 در کروزن

در این مطالعه، بازیابی اورانیم از محیط سولفاته توسط غشای مایع توده ای حاوی آلامین 336 مورد بررسی قرار گرفته است. اثر غلظت اورانیم و سولفوریک اسید در فاز دهنده، غلظت حامل در فاز غشای مایع، غلظت آمونیم کربنات در فاز گیرنده و سینتیک انتقال بررسی شد. بهترین شرایط جهت انتقال اورانیم را فاز دهنده حاوی سولفوریک اسید 15/0 مول بر لیتر، آمونیم کربنات 5/0 مول بر لیتر به عنوان فاز گیرنده و غشای مایع آلامین 336 با غلظت 0125/0 مول بر لیتر فراهم نمود. با افزایش غلظت سولفوریک اسید تا غلظت 15/0 مول بر لیتر و غلظت آلامین 336 تا 0125/0 مول بر لیتر انتقال اورانیم افزایش و سپس کاهش یافت. افزایش غلظت اولیه اورانیم در فاز دهنده موجب کاهش در انتقال اورانیم گردید. بررسی سینتیک انتقال نشان داد که عامل کنترل کننده سرعت انتقال، رهاسازی اورانیل از فاز غشای مایع به فاز گیرنده می باشد. سینتیک انتقال با فرض واکنش های سری شبه درجه یک برگشت ناپذیر به ترتیب برای استخراج و بازیابی مدل شد. برای غشای مایع حاوی آلامین 336 و آلامین 336 سولفاته شده ثابت سرعت استخراج به ترتیب 1-min 0061/0 و 0107/0 و ثابت سرعت بازیابی به ترتیب1-min 4-10×56/5 و 4-10×12 به دست آمد.