بررسی تطبیقی محتوای الکترونیکی در کلاسهای مجازی در کشور ایران و سنگاپور

هدف از این مقاله بررسی تطبیقی محتوای الکترونیکی در کلاسهای مجازی ایران و سنگاپور است . پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی است و با روش تطبیقی و توصیفی – تحلیلی با استفاده از رویکرد چهارمرحله ای (توصیف، تفسیر، همجواری، مقایسه) جورج برودی تولید محتوای الکترونیکی، از نظر چیستی و چرایی و چگونگی مورد مطالعه و بررسی واقع شده است. واحد نمونه گیری و مشاهده شده اسناد و مدارک و مستنداتی که مربوط به آموزش و پرورش کل کشورها می باشد که در سطح کلان بررسی صورت گرفته است و استراتژی انتخاب نمونه مورد مطالعه «نظامهای تولید محتوای و فناوری آموزشی» و نظام های مشابه با آن است. جمع آوری داده ها از طریق کتابخانه ای و اسنادی و خواندن و مطالعه مقالات و مجلات علمی و مراجعه به سایتهای علمی استاندارد در این حوزه بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در هر دو کشور ایران و سنگاپور در دهه های اخیر، سیاستگذاران آموزش و پرورش بر جایگزینی روش های فناورانه در تدریس با روش های سنتی و سخنرانی تاکید داشته و تاکید بر محوریت دانش آموز و جایگزین سازی نظام معلم محوری به فراگیر محوری با رویکرد آموزشی و تدریس از طریق حل مساله و اکتشافی و خلاقیت تمرکز داشته اند. همچنین شباهتهای زیاد بین نظام سیاستگذاری آموزشی ایران و سنگاپور وجود دارد که نخبه پروری و تشویق استعدادهای برتر از سری شباهتهایی است که بین سیاست آموزشی ایران و سنگاپور و در هر دو کشور طرحهای متعددی جهت تربیت فراگیر خلاق انجام شده است تفاوت ایران و سنگاپور در به کارگیری فناورانه و استفاده از آموزشهای الکترونیکی و تولیدات الکترونیکی دروس و به کار بردن آنها در فضاهای مجازی و کلاسهای مجازی می باشد. علیرغم تلاشهای ایران برای محتواسازی الکترونیکی در آموزش و پرورش موفقیت آن در برابر نظام آموزشی سنگاپور کم است و سنگاپور توانسته است با ایجاد شبکه های گسترده ی اینترنت با ویژگیهای عالی و با کیفیت به محتوا سازی در بخش تدریس و جایگزینی تدریس فناورانه با تدریس سنتی ، گوی سبقت را از دیگر کشورها برباید.