نقش تشخیصی طرحواره های ناسازگار اولیه و طرحواره های مقابله با تنیدگی در پیش بینی ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-19) در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی طرحواره های ناسازگار اولیه و طرحواره های مقابله با تنیدگی در پیش بینی ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-19) در دانش آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرج در سال  اسفند 1398 تا اردیبهشت سال 1399 بودند. به این منظور تعداد 50 نفر با ترس ابتلا به کرونا ویروس و 50 نفر بدون ترس ابتلا به کرونا ویروس به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-S3) یانگ (2005)، سیاهه طرحواره های  مقابله با تنیدگی (CSI) وونگ، رکر و پیکاک (2006) و مقیاس ترس از ابتلا به بیماری کرونا ویروس (FDCS) ویسی و همکاران (1399) پاسخ دادند. داده های گردآوری شده با آزمون تحلیل تشخیص تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با طرحواره های ناسازگار اولیه (خودمختاری و عملکرد مختل) و طرحواره‏ های مقابله با تنیدگی می توان ترس از ابتلا به کرونا ویروس (کووید-19) در دانش آموزان را پیش ‏بینی کرد. تحلیل ممیزی توانست با 91/7 درصد پیش‏ بینی صحیح دانش آموزان را به دو گروه با و بدون ترس از ابتلا به کرونا ویروس طبقه‏ بندی نماید. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت طرحواره های ناسازگار اولیه (خودمختاری و عملکرد مختل) و طرحواره های مقابله با تنیدگی در امکان تمایز گذاری بین دانش آموزان با و بدون ترس از ابتلا به کرونا ویروس بوده و لذا می توان از این متغیرها در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب زای اضطرابی و ترس ناشی از بیماری ها توسط مشاوران و روانشناسان استفاده کرد.