افراط گرایی نوسلفی در جهان اسلام: آثار و روش های مواجهه با آن

شکل گیری گونه های جدید یا احیای الگوهای پیشین افراط گرایی در درون جامعه اسلامی همواره یکی از مهم ترین عوامل در مهار جنبش های بیداری جویانه در سطح جهان اسلام بوده است. تاریخ جهان اسلام به تناوب این الگوها را به خود دیده است که با توجه به شرایط زمانی و مکانی به منزله «پاد» عمل کرده اند. خیزش های نوین منطقه خاورمیانه و شمال افریقا، که از آخرین روزهای سال 2011 و تحت عنوان «بیداری اسلامی» آغاز شد، سبب شد تا گونه افراط گرای سلفی خود را به صورت گونه نوین افراط گرایی نوسلفی بازتولید کند. گسترش فعالیت این نحله جدید، تاثیرات قابل توجهی در جهان اسلام در هر دو حوزه نظری و عملی داشته است. این آثار عمدتا معطوف به ایجاد کردن شکاف های جدید و جدی بین دولت های اسلامی، گسترش پدیده اسلام هراسی در مقیاس وسیع، و به حاشیه راندن مسایل اصلی جهان اسلام بوده است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، با تحلیل ابعاد گوناگون افراط گرایی نوسلفی و آثار گسترش این رویکرد افراط گرایانه بر جهان اسلام، روش های مواجهه با این گونه افراط گرایی بررسی می شود.