اثرات عصاره آبی الکلی بخش های هوایی اسطوخودوس بر صرع لوب گیجگاهی ناشی از پیلوکارپین در موش بزرگ آزمایشگاهی

Lavandula dentata در ایران اسطوخودوس نامیده می شود. گزارش هایی مبنی بر اثرات ضد صرعی اسطوخودوس وجود دارد، ولی تا به حال گزارشی درباره اثر این گیاه بر صرع وجود ندارد. این مطالعه اثر Lavandula dentata بر تشنجات ناشی از پیلوکارپین را تحقیق کرده است.

75 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر با محدوده وزنی 250-200 گرم به پنج گروه 15 تایی تقسیم شدند که شامل:1- گروه کنترل سالین 2-گروه کنترل عصاره 3-گروه صرعی 4- گروه صرعی پیش درمان شده با تک دوز عصاره اسطوخودوس mg/Kg) 200) 5- گروه صرعی پیش درمان شده با دوزهای مکرر عصاره (mg/Kg 200). القای تشنجات در هر سه گروه اخیر با تزریق داخل صفاقی پیلوکارپین هیدروکلراید (mg/Kg 380) صورت گرفت. مالون دی الدیید (MDA) و گلوتاتیون مغز اندازه گیری شد. از نظر آماری از آزمون آنووای یکطرفه و یا آزمون کروسکال والیس و تست های تعقیبی مربوطه مثل توکی استفاده شد.

تجویز لاوندولا دنتاتا در گروه پیش درمان موجب تاخیر در بروز Status Epilepticus (SE)، کاهش طول مدت SE و کاهش میزان مرگ و میر نسبت به گروه صرعی شد. پیش درمان با عصاره میزان گلوتاتیون مغز را 24 ساعت پس از تجویز پیلوکارپین، به طور معناداری افزایش داد ولی اثر مهاری بر میزان MDA نداشت.

لاوندولا دنتاتا شدت تشنجات و مرگ و میر ناشی از  SEالقاشده توسط تجویز پیلوکارپین را به طور معنی داری کاهش داد. به نظر می رسد افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی مانند افزایش گلوتاتیون مغز تا حدودی مسیول چنین نتایجی باشد.