تحلیل مقایسه ای هوشمندسازی واحدهای دام پروری کارآفرین شهرستان کرمانشاه با تاکید بر توانمندی دیجیتالی مدیران

هدف پژوهش توصیفی پیمایشی حاضر، تحلیل مقایسه ای واحدهای دام پروری کارآفرین صنعتی و سنتی از لحاظ توانمندی دیجیتالی و هوشمندسازی کسب و کار آنان بود. جامعه مورد مطالعه واحدهای پرورش گاوشیری (صنعتی و سنتی) شهرستان کرمانشاه بودند که تعداد 152 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه ها از نرم افزار آماری SPSS18 جهت پردازش داده های دریافتی استفاده شد. نتایج نشان داد بین توانمندی دیجیتالی مدیران و هوشمندسازی کسب وکار در واحدهای دام پروری سنتی (r=0/726 , P=0/000) و صنعتی (r=0/398 , P=0/044) رابطه مثبت و معنی داری در سطح 5 درصد وجود دارد. بر اساس یافته ها میانگین متغیرهای توانمندی دیجیتالی و هوشمندسازی دام پروری های صنعتی، در تمامی مولفه ها در سطحی بالاتر از دام پروری سنتی قرار دارد. به منظور بررسی معناداری این تفاوت ها از آزمون تی- استیودنت استفاده شد. نتایج در بخش توانمندسازی نشان داد، تنها از لحاظ بعد اقتصادی بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد (t=-3/241, P=0/001). علاوه بر این در بخش هوشمندسازی کسب وکار، از لحاظ مولفه های مدیریت دانش (t=-0/670, P=0/000) و توسعه نرم افزاری (t=-3/516, P=0/001) بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری ملاحظه شد. با توجه به نقش توانمندی دیجیتالی مدیران در هوشمندسازی کسب-وکارهای دام پروری پیشنهاد می شود برنامه ریزان و مسیولان ترویج و آموزش کشاورزی شهرستان، آموزش و توسعه توانمندی های دیجیتالی بهره برد اران را در سر لوحه کارهای ترویجی خود قرار دهند.