ارزیابی عملکرد طرحواره های همرفت کومه ای در مدل HWRF در پیش بینی مشخصه های توفان حاره ای، مطالعه موردی توفان حاره ای گونو

حساسیت سنجی مدل های عددی در پیش بینی ویژگی های پدیده چرخند حاره ای کاری مهم است. در این پژوهش عملکرد 5 طرحواره پارامترسازی همرفت کومه ای شامل BMJ، KF، SAS، SASAS و TiedTKE با اجرای مدل HWRF برای شبیه سازی چرخند حاره ای گونو بررسی شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از طرحواره ها انتهای مسیر چرخند را درست پیش بینی نکرده و در شرایط شدت بیش از دسته 3، روند تغییر فشار سطحی و روند باد بیشینه هم درست پیش بینی نشد. البته، در شدت های کمتر طرحواره SAS دقیق ترین نتیجه را تولید کرد. مشابهت قابل قبولی میان الگوهای شبیه سازی شده و تحلیلی برای نیمرخ های قایم دمای پتانسیلی و سرعت افقی مشاهده شد. شدت جریان های نزولی و صعودی شبیه سازی شده بیش از مقادیر تحلیلی و نزدیک تر به مرکز چرخند بودند. طرحواره های SAS و SASAS نیز به ترتیب با کمترین خطا جریان های نزولی و صعودی را تولید کردند. الگوی واگرایی تراز زبرین توسط میدان های تحلیلی و شبیه سازی شده رویت شد، اما همگرایی تراز زیرین در هیچکدام دیده نشد. بیشینه مقدار انرژی پتانسیل دسترس پذیر همرفتی شبیه سازی شده نسبت به تحلیلی در فاصله دورتری از سواحل عمان پیش بینی شد. تنها طرحواره SASAS توانست شکل گیری شدیدترین هسته تاوایی پتانسیلی در نزدیکی سطح را شبیه سازی کند. بیشینه مقدار بارش تجمعی پیش بینی شده تمام طرحواره ها یکسان و نصف مقدار مشاهداتی بود. چینش افقی باد شبیه سازی شده توسط هر 5 طرحواره کمتر از مقادیر تحلیلی بود. در ایستگاه چابهار، طرحواره های KF، TiedTKE و SASAS به ترتیب در پیش بینی مقادیر سطحی سرعت باد، فشار تراز دریا و دما دقیق ترین نتایج را تولید کردند.