تحلیل معماری و تزیینات آرامگاه پیرحاجات شهرستان طبس

بناهای آرامگاهی، از شاخص ترین آثار معماری کشورهای اسلامی و بالاخص ایران به شمار می روند و بعد از مساجد، به عنوان متنوع ترین و پرتعدادترین فضاهای معماری دوران اسلامی شناخته می شوند. دلیل این امر به نقش آرامگاه ها و آمیختگی آن با آداب و رسوم و مذهب ایرانیان بازمی گردد و همین امر توجیه گر تداوم اقبال عامه ی مردم به آرامگاه های مذهبی ایران است.در این مقاله، معماری و تزیینات آرامگاه پیرحاجات معرفی می شود. این آرامگاه در روستای پیرحاجات، از روستاهای بخش مرکزی شهرستان طبس و در دهستانی به همین نام واقع است. آرامگاه پیرحاجات مربوط به دوره ی سلجوقی و جزء آرامگاه های مذهبی است. در این مقاله، ضمن معرفی معماری و تزیینات آرامگاه به شخصیت مدفون در بنا نیز پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی و تحلیلی با رویکرد تاریخی و فرهنگی بوده و جمع آوری یافته های آن نیز ازطریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. سوال اصلی تحقیق این است که معماری آرامگاه پیرحاجات تا چه اندازه از معماری دوره ی سلجوقی تاثیر گرفته و چه تزییناتی در آن به کار رفته است؟ این آرامگاه به سبک معماری دوره ی سلجوقی با پلان مستطیل شکل و با گنبدی رفیع ساخته شده و در عین سادگی، عظمت معماری دوره ی سلجوقی را در آن می توان دید. تزیینات به کاررفته در بنا محدود و شامل کاشی کاری و گچ کاری است.