نکات کاربردی در طراحی ساختمان های متداول در ایران با تکیه بر تهویه طبیعی

در این تحقیق راه های به کارگیری تهویه طبیعی در معماری متداول ساختمان ها موردبررسی قرارگرفته است. درمعماری متداول ایران عناصری همچون میان تالار (آتریم)، نورگیر سقفی، حیاط، انواع گذرگاه های عمودی شامل داکت تاسیساتی و کانال آسانسور، پارکینگ، راه پله و خرپشته به کار می رود و می تواند برای تهویه طبیعی بکار برده شود. در این تحقیق ابتدا امکان سنجی تهویه با این عناصر با رعایت استانداردهای مربوطه بررسی شده است. تهویه با نورگیر سقفی، تهویه با گذرگاه های عمودی در ساختمان مانند آتریم و داکت، تهویه با ترکیب راه پله و داکت و تهویه عبوری موردبررسی قرار گرفت. از نتایج مهم این تحقیق می توان به تعیین اندازه ی بازشوهای مناسب برای تهویه طبیعی در ساختمان اشاره کرد. در تهویه با گذرگاه های عمودی هوا مانند داکت تاسیساتی و آتریم، نسبت مساحت سطح مقطع گذرگاه به مساحت بازشو از اتاق به آن گذرگاه باید حدود 0.78 قطر هیدرولیکی آن گذرگاه باشد. مساحت بازشوی اتاق به بیرون حدود 1.5 برابر مساحت بازشوی اتاق به گذرگاه در نظر گرفته شود.در شیوه ی تهویه با نورگیر سقفی حداکثر مساحت بازشوی خروجی مستقل از زیربنا و برابر با 1 مترمربع در نظر گرفته شود. در شیوه ی تهویه از طریق ترکیب داکت و راه پله مساحت بازشوی قرارگرفته بر روی خرپشته برابر با مساحت سطح مقطع داکت در نظر گرفته شود.ممنوعیت استفاده از کانال آسانسور برای تهویه، محدودیت استفاده از راه پله برای مکش هوا طبق محدودیت های استاندارد مقابله با دود و آتش، و پیشنهاد برای مکش هوا از طریق میان تالار از دیگر توصیه های این تحقیق است.