استفاده از جاذب های زیستی مقرون به صرفه، جهت حذف رنگ از پساب ها

در این مقاله دو گیاه بومی به عنوان جاذب های زیستی با نام های سیمرنیوپتسیس اوچری و ایسرنگوندا، به صورت فرآوری نشده، جهت حذف رنگ متیلن بلو از پساب ها، مورد استفاده قرار گرفته اند. در این طرح، بررسی ایزوترم های لانگمویر و فرندلیچ، بررسی های سینتیک و بررسی پارامترهایی نظیر غلظت بهینه جاذب و زمان بهینه ی جذب انجام شده است. اسیدیته ی مناسب محیط به هنگام حذف آلاینده برای سیمرنیوپتسیس اوچری برابر با 6 و برای ایسرنگوندا برابر با 5 گزارش شده است. غلظت بهینه ی جاذب زیستی برای سیمرنیوپتسیس اوچری برابر با 0.3 گرم و برای ایسرنگوندا برابر با 0.5 گرم می باشد. زمان بهینه ی جذب برای برای سیمرنیوپتسیس اوچری 10 و برای ایسرنگوندا 15 دقیقه گزارش شده است. زمان بسیار کوتاه و میزان کم جاذب های زیستی مورد استفاده، نشان دهنده ی کارایی بالای این دو جاذب زیستی در حذف آلاینده رنگ می باشد. جذب متیلن بلو بر روی هر دو جاذب از الگوی جذب لانگمویر تبعیت می کند.  بررسی های سینتیکی جاذب های سیمرنیوپتسیس اوچری و ایسرنگوندا به ترتیب از الگوهای شبه درجه ی دوم و شبه درجه ی اول پیروی می کنند.