اثر ریزساختار فیزیکی منافذ بر مقاومت فشاری و جذب آب در بتن های خودتراکم حاوی میکروسیلیس و متاکائولین

شناخت ریزساختار فیزیکی از جمله توزیع اندازه منافذ و نفوذپذیری بتن در مقابل آب به دلیل اثر آن بر دوام بلند مدت، حایز اهمیت است. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر ریزساختار فیزیکی منافذ در بتن های خودتراکم حاوی متاکایولین و میکروسیلیس بر درصد جذب آب و جذب مویینه آب و مقاومت فشاری است. بتن های خودتراکم با مقدار مواد سیمانی kg/m3450 و نسبت آب به سیمان 35/0، 45/0 و 55/0 طراحی شدند. ترکیب های دوتایی و سه تایی سیمان، میکروسیلیس و متاکایولین برای این تحقیق ساخته شد. به منظور بررسی تفاوت اثر متاکایولین و میکروسیلیس بر ریزساختار فیزیکی، مخلوط های حاوی متاکایولین و جایگزینی میکروسیلیس و متاکایولین با نسبت آب به سیمان 0.45 ساخته شد. مشخصات ریزساختار فیزیکی شامل اندازه میانه منافذ، حجم منافذ بزرگ و کوچک مویینه در بتن های خودتراکم پوزولانی توسط آزمایش تخلخل سنجی جیوه ای اندازه گیری شد. آزمایش های مقاومت فشاری، جذب حجمی و مویینه آب بر روی نمونه های بتن خودتراکم انجام شد. نتایج نشان داد که عامل موثر مهم بر مقاومت فشاری و نفوذ پذیری در برابر آب، اندازه میانه منافذ و حجم منافذ بزرگ مویینه است. بتن حاوی 20 درصد متاکایولین و 8 درصد میکروسیلیس علیرغم داشتن بیشترین مقاومت فشاری 77 مگاپاسکال، کمترین تخلخل را نداشت. کمترین تخلخل با مقدار 6/8 درصد، متعلق به بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نسبت آب به سیمان 35/0 است.