تدوین راهبردهای توسعه توریسم روستایی به روش SWOT (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان خرم آباد)

صنعت گردشگری باعث توسعه روستایی پایدار در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و محیطی و همچنین باعث افزایش اشتغال، بالا رفتن سطح زندگی، جلوگیری از مهاجرت روستاییان و کاهش رشد حاشیه نشینی در شهرها می شود. با توجه به موارد مطرح شده، تحقیق حاضر با هدف شناخت پتانسیل ها، نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موجود در منطقه، به دنبال ارایه راهبردها و استراتژی هایی برای توسعه پایدار گردشگری در منطقه مطالعاتی و برخورداری از منافع حاصل از آن می باشد. این پژوهش کیفی - کمی، از شاخه پژوهش های کاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری شامل خبرگان، کارشناسان گردشگری و مدیران منطقه هستند که با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند اعضای نمونه آن انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه و پرسشنامه است. پژوهش حاضر در سه فاز کلی صورت پذیرفت در فاز اول، پس از مصاحبه با خبرگان، تعداد هشت نقطه قوت، ده نقطه ضعف، ده فرصت و هشت تهدید شناسایی شد.در فاز دوم، بعد از تشکیل جداول ارزیابی عوامل داخلی و خارجی و پس از انجام محاسبات آماری و غلبه نقاط قوت بر نقاط ضعف و همچنین غلبه فرصت ها بر تهدیدها، راهبرد تهاجمیبه عنوان بهترین راهبرد مطرح گردید و در فاز سوم، جهت عملیاتی سازی این راهبرد، استراتژی های زیر تدوین گردید: اقدام در جهت ثبت روستاهای شهرستان خرم آباد در لیست روستاهای هدف گردشگری با استفاده از ظرفیت های موجود مانند وجود بناهای تاریخی، غذاهای محلی، مناطق شکاری، مناطق معدنی و گیاهان دارویی؛ ایجاد برنامه تور گردشگری برای گردشگران؛ تلاش در جهت جذب افراد تحصیل کرده روستایی در جهت توسعه توریسم روستایی؛ ایجاد کسب و کارهای نوپا با محوریت بازارچه های فروش صنایع دستی، محصولات دامی و باغی و گیاهی روستاها و برنامه ریزی راهبردی جهت پیاده سازی گردشگری طبیعی و فرهنگی.