ارزیابی نیروهای بین سطحی در حین تزریق مواد فعال سطحی آنیونی و کاتیونی به مخازن کربناته

در این مطالعه به بررسی تاثیر مواد فعال سطحی آنیونی و کاتیونی برروی افزایش برداشت نفت از طریق تغییر ترشوندگی سنگ مخرن و کاهش کشش بین سطحی پرداخته شده است. برای این منظور از ماده فعال سطحی AOS، آلفا اولفین سولفونات، به عنوان یک ماده فعال سطحی آنیونی و از CTAB، برمید ستریمونیوم، به عنوان یک ماده فعال سطحی کاتیونی استفاده شده است. در ابتدا پایداری محلول های شیمیایی با استفاده از آزمایش پتانسیل زتا بررسی گردید و محلول های پایدار جهت انجام آزمایش های کشش بین سطحی، ترشوندگی، سیلاب زنی، و جذب سطحی مواد فعال سطحی مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه برآن، تحلیل نیروهای بین سطحی به منظور تعیین نقطه ایزوالکتریک و نقش آن در میزان جذب ماده فعال سطحی، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مواد فعال سطحی آنیونی و کاتیونی میزان کشش بین سطحی را در حد قابل توجهی کاهش می دهند. همچنین بیشترین تغییرات ترشوندگی سنگ مخزن مربوط به ماده فعال سطحی آنیونی است که ترشوندگی سنگ مخزن را از حالت به شدت نفت دوست (159o) به شرایط آب دوست (37o) تغییر می دهد. با توجه به تعیین نقطه ایزوالکتریک، میزان جذب برای ماده فعال سطحی آنیونی به مراتب بیشتر از ماده فعال سطحی کاتیونی خواهد بود. در مجموع آب دریا حاوی ماده فعال سطحی کاتیونی به دلیل عدم وجود پدیده Snap-off، میزان ضریب بازیافت نفت را در حدود 19%، نسبت به تزریق آب دریا بهبود می بخشد.