تهیه و مشخصه یابی غشای مرکب پلی دی متیل سیلوکسان PDMS بر پایه چارچوب فلز-آلی UiO-66 به منظور استفاده در فرآیند گوگردزدایی از بنزین به روش تراوش تبخیری

در این پژوهش، از روش غشایی تراوش تبخیری برای گوگردزدایی از بنزین استفاده شده است. از تیوفن به عنوان معرف گوگرد و از نرمال هپتان به عنوان معرف ترکیبات هیدروکربنی در بنزین استفاده شد. غشاهای کامپوزیتی زمینه مرکب با لایه فعال پلی دی متیل سیلوکسان حاوی نانوذرات چارچوب فلز- آلی UiO-66 بر پایه غشای متخلخل پلی ونیلیدن فلوراید ساخته شد. از آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف فروسرخ تبدیل فوریه، و پراش پرتوی ایکس برای مشخصه یابی نانوذرات و غشاهای سنتز شده استفاده شد. اثر افزودن نانوذرات برروی عملکرد غشاها در فرآیند تراوش تبخیری بررسی گردید. عملکرد بهینه برای غشاها حالتی است که درصد وزنی UiO-66 نسبت به پلی دی متیل سیلوکسان wt.% 8% باشد که در این حالت شار kg/m2 h 73/10 و فاکتور تغلیظ 96/3 می باشد که در مقایسه با حالت غشای پلی دی متیل سیلوکسان خام، شار 90% و فاکتورتغلیظ 27% افزایش یافته است.