بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به کلیستین در عفونت های بیمارستانی با آسینتوباکتر مقاوم به چند دارو

عفونت ناشی از آسینتوباکتر ازجمله عفونتهای شایع بیمارستانی است که طی سالهای اخیر، میزان مقاومت آنتیبیوتیکی آن افزایش داشته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین مقاومت دارویی به کلیستین در عفونتهای بیمارستانی با آسینتوباکتر مقاوم به چند دارو MDR بود.

این مطالعه مقطعی طی سال 1317-18 روی 45 نمونه کشت خون یا مایعات بدن بیماران بستری در بیمارستان سینای شهر همدان انجام شد. حداقل غلظت بازدارنده MIC با استفاده از نوارهای -E test و دیسک دیفیوژن برای بررسی مقاومت آسینتوباکتر نسبت به آنتیبیوتیک کلیستین بر اساس دستورالعمل CLSI تعیین شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 16 تجزیه و تحلیل آماری شد.

از مجموع 45 بیمار، 24 نفر 3/53 درصد مرد و 21 نفر 7/46 درصد زن بودند. میانگین سنی بیماران 1/15±0/68 سال بود. تمامی نمونه ها با روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتیبیوتیکهای سفتریاکسون، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، سفپیم، ایمیپنم، مروپنم و آمپیسولباکتام مقاومت 100 درصدی داشتند. از 45 نمونه کشت بررسیشده با MIC ،31 نمونه 7 /86 درصد به کلیستین حساسیت و 6 نمونه 3/13 درصد مقاومت داشتند. در روش دیسک دیفیوژن در 21 نمونه 7/46 درصد حساسیت، 5 نمونه 1/11 درصد مقاوم و 11 نمونه 2/42 درصد مقاومت بینابینی به کلیستین دیده شد.

بر اساس یافته های مطالعه کلیستین در برابر آسینتوباکتر مقاوم به چند دارو اثربخشی مناسبی دارد و در موارد آسینتوباکتر MDR به عنوان رژیم درمانی موثر در ترکیب با سایر آنتیبیوتیکها میتواند استفاده شود.