بررسی رابطه هیجان طلبی کودکان و نوجوانان و تاثیر آن بر جرم

جرم و رفتار مجرمانه می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی و شخصیتی اتفاق بیفتد. یکی از ویژگی های شخصیتی که به ویژه در نوجوانان اهمیت دارد سطح هیجان خواهی و رسیدن به سطح برانگیختگی بهینه است که ممکن است خطراتی برای آنها به همراه داشته باشد و به عنوان یک اتهام و در نهایت جرم محسوب میشود. این پژوهش با هدف تعیین هیجان طلبی کودکان و نوجوانان شهر یاسوج و ارتباط آن با ارتکاب جرم انجام گردید.

این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی و مقایسه ای است، که بر روی نمونه160 نفر از کودکان و نوجوانان کانون اصلاح تربیت، مراکز نگهداری سازمان بهزیستی و مدارس شهر یاسوج در دو گروه 80 نفره (مورد، شاهد)، به روش نمونه گیری در دسترس مبتنی بر هدف انتخاب و با پرسشنامه های دموگرافیک و هیجان طلبی کودکان و نوجوانان روسو، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که سن گروه نمونه بین 10 تا 18 سال و بیشترین جرم آنان سرقت (41.2 درصد) و درگیری و دعوا (32.6 درصد) بود. علاوه بر این، اختلاف معنی داری بین هیجان طلبی کودکان و نوجوانان با جرم مشاهده گردید (P<0.05)، و بین مولفه های هیجان طلبی یعنی هیجان زدگی، ماجراجویی و بازداری زدایی اجتماعی، کودکان و نوجوانان و جرم رابطه معنا داری (P<0.05)، مشاهده شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به اینکه در این مطالعه مشخص گردید که هیجان طلبی، ماجراجویی و بازداری زدایی اجتماعی کودکان و نوجوانان با جرم رابطه معناداری دارد، بنابراین، آموزش مهارت های زندگی برای نوجوانان و ایجاد بسترهای مناسب، جهت تخلیه هیجانی توسط مربیان و متولیان جامعه توصیه میشود.