ارزیابی شاخصهای NDVI و EVI تصاویر سنجنده مودیس برای تیپهای مختلف گیاهی در منطقه خشک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز دشت سیرجان، استان کرمان، ایران)

روند پوشش گیاهی اکوسیستمهای مناطق خشک در مقیاس تیپ گیاهی برای محققان علم اکولوژی 2 مسایل مجهول زیادی دربر دارد. لذا این تحقیق با هدف تعیین روند شاخصهای پوشش گیاهی و NDVI 3 EVI به کمک روش های من-کندال و تخمینگر تیل-سن انجام شد. به این طریق که ابتدا نقشه تیپولوژی گیاهی حوزه آبخیز دشت سیرجان بر اساس پیمایش صحرایی و سپس شاخصهای یاد شده بر اساس تصاویر ماهانه ماهواره مودیس با دقت مکانی 252× 252 متر طی دو دهه اخیر (1398-1379)برای مطالعه روند پوشش گیاهی تهیه شدند. نتایج نشان داد بعضی از تیپهای گیاهی روند مشخصی نداشتند و مستقل از زمان بودند ولی در مقابل تیپ گیاهی خارشتر دارای روند افزایشی ساالنه مثبت به میزان 2223/2 و 2288/2 برای شاخصهای EVI و NDVI داشت. سایر تیپهای گیاهی که ترکیب تغییرات تصادفی و وابسته به زمان را به خود اختصاص داده بودند، شیبهای مختلفی افزایشی را به خود اختصاص دادند. در این راستا بیشترین نرخ افزایشی سالانه روند برای شاخص NDVI به تیپ درمنه دشتی-بادام کوهی-گلگ معادل 2285/2 و برای شاخصEVI به تیپهای درمنه کوهی-گون زرد، قیچ درمنه دشتی-گون، سیاه گینه، خارگونی، درمنه دشتی-قیچ و طاروم-علفشور معادل 2221/2 تعلق داشت. در این رهگذر تغییرات ناگهانی (مستقل از زمان) شاخصهای EVI و NDVI(خارج از حد اطمینان تخمینگر تیل- سن) برای اکثر تیپهای گیاهی در سالهای 8313 و 8331رخ داده است. لذا تحقیقات بیشتر روی داده های محیطی و فعالیتهای انسانی در این سالها بعنوان عامل آشفتگی اکثر تیپهای گیاهی پیشنهاد میشود.