بررسی خصوصیات فیزیولوژیک، فعالیت آنزیمی و کیفیت نعناع فلفلی تحت تاثیر اسید سالیسیلیک، سولفات روی و تنش آبی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسید سالیسیلیک و روی، بر ویژگی های فیزیولوژیک، رشد و منتول نعناع فلفلی  (Mentha piperita L.) در شرایط تنش آبی در سال 1397 در ورامین، به صورت طرح کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سه سطح 50، 70 و 90 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A در کرت های اصلی و محلول پاشی اسید سالیسیلیک در دو سطح صفر و یک میلی مولار و محلول پاشی روی مقادیر صفر، دو و چهار گرم در لیتر در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین میزان کاتالاز در شرایط کاربرد چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 50 میلی لیتر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 24/1 میلی مول بر میلی گرم پروتئین حاصل شد. در تمامی سطوح تنش آبی، مصرف اسید سالیسیلیک و سولفات روی موجب افزایش مقدار کاتالاز شد. اثر اصلی و متقابل تمامی تیمارها غیر از اثر متقابل تنش آبی در اسید سالیسیلیک بر آسکوربات پراکسیداز معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار آسکوربات پراکسیداز در تیمار چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 63/1 میلی مول بر میلی گرم پروتئین به دست آمد. کمترین مقدار نیز در تیمار عدم مصرف روی و اسید سالیسیلیک و در حالت تنش 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 53/0 میلی مول بر میلی گرم پروتئین حاصل شد. مصرف سولفات روی و اسید سالیسیلیک می تواند در افزایش مقدار آنزیم ها و همچنین افزایش مقدار منتول موثر باشد که افزایش مقدار منتول در بحث صنایع دارویی کاربرد بسیاری دارد. بیشترین فعالیت کاتالاز در تیمار مصرف چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 50 میلی لیتر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 24/1 میلی مول بر میلی گرم پروتئین مشاهد شد.