ارتقاء کیفیت زندگی در محله شیخ بهایی بر اساس مولفه های طراحی شهری

بحران کیفیت، در شرایط کنونی یکی از چالش‌های عمده شهرهای ما و یکی از دغدغه‌های اساسی تصمیم گیران، مجریان و استفاده‌کنندگان محیط‌های شهری است. با توجه به اهمیت مساله "کیفیت" و افزایش سریع شهرنشینی، چنانچه برنامه‌ها و مداخلات کالبدی در شهرها همچون گذشته بدون توجه لازم به دانش طراحی شهری و بدون ملحوظ نمودن نظام‌مند آن در مراحل مختلف تصمیم‌گیری صورت پذیرد، هیچ‌گونه تضمینی برای دستیابی به محیط‌های دارای کیفیت طراحی شهری مطلوب وجود نخواهد داشت. در واقع طراحی شهری می‌تواند به ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان شهر کمک شایانی کند. هدف اصلی پژوهش ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان محله شیخ بهایی با در نظر گرفتن معیارها و مولفه‌های طراحی شهری می‌باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می‌باشد که با بهره‌گیری از اسناد کتابخانه‌ای، مشاهدات مستقیم از فضا و همچنین برداشت‌های میدانی انجام شده است. روند پژوهش شامل بررسی مبانی نظری، استخراج معیارهای مورد نیاز و تحلیل محدوده مورد مطالعه براساس بررسی‌ها و مشاهدات انجام شده با استفاده از روش SWOT می‌باشد که درنهایت اهداف و سیاست‌های اجرایی پیشنهاد گردیده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که مولفه‌های طراحی شهری در محدوده موردنظر دارای نقاط ضعف و کاستی‌هایی می‌باشد که راهکارهایی با اهداف ارتقاء کیفیت عملکردی، زیباشناختی و زیست‌محیطی به‌منظور رسیدن به هدف نهایی که بهبود کیفیت زندگی ساکنان می‌باشد، ارایه گردیده است.