تاثیر بهزیستی درمانی بر امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ در بیماران قلبی عروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بهزیستی درمانی بر امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ در بیماران قلبی عروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 انجام شد.

بیماران قلبی عروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 با مشکلات زیادی در زمینه سلامت روان شناختی از جمله امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ مواجه هستند و یکی از روش های درمانی موثر و برگرفته از رویکرد روان شناسی مثبت نگر، روش بهزیستی درمانی است.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران قلبی عروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 ساکن شهر اهواز در سال 1399 بودند که از میان آنان، 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش بهزیستی درمانی برای 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) قرار گرفت و گروه کنترل در فهرست انتظار برای آموزش قرار داده شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس امیدواری، پرسشنامه تحمل پریشانی و مقیاس اضطراب مرگ بودند. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.

بینگروه های آزمون و کنترل از نظر جنسیت، وضعیت تاهل، سن، تحصیلات و مدت بیماری تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد. قبل از مداخله، تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه از نظر میانگین نمرات امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ وجود نداشت، اما پس از مداخله، بین میانگین نمرات هر سه متغیر در دو گروه تفاوت معنی دار آماری دیده شد (0/0001≤p). به عبارت دیگر، روش بهزیستی درمانی باعث افزایش امیدواری (0/0001P≤، 114/497F=)، تحمل پریشانی (0/0001≤، 165/032F=p) و کاهش اضطراب مرگ (0/0001≤، 101/408F=p) در گروه آزمون شد.

نتایج این مطالعه، نشان دهنده تاثیر بهزیستی درمانی بر افزایش امیدواری و تحمل پریشانی، و کاهش اضطراب مرگ در بیماران قلبی عروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 بود. بنابراین، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از روش بهزیستی درمانی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت روان شناختی، به ویژه امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ استفاده کنند.