اثر دستورالعمل های تمرکز بیرونی و تمرینات عملکردی بر زمانبندی فعالیت عضلات ثبات دهنده زانوی بسکتبالیست ها: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

آسیب رباط صلیبی قدامی (Anterior Cruciate Ligament: ACL) از جدیترین ضایعات زانو بوده و به صورت مکرر در حین فعالیتهای ورزشی اتفاق میافتد. برای تامین ثبات مفصل و پیشگیری از آسیب ACL ، فعالیت به موقع و مناسب عضلانی ضروری است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دستورالعمل های تمرکز بیرونی و تمرینات عملکردی بر زمانبندی فعالیت عضلات ثبات دهنده زانوی بسکتبالیست ها انجام شد.

این کارآزمایی بالینی یک سویه کور روی 48 نفر از مردان سالم بسکتبالیست لیگ استانی ایران در محدوده سنی 19 تا 25 سال انجام شد. بسکتبالیست ها به صورت تصادفی در 3 گروه 16 نفری شامل گروه کنترل، گروه تمرینات عملکردی با فیدبک و گروه بدون فیدبک تقسیم شدند. زمانبندی شروع فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی و همسترینگ و سرینی افراد قبل و بعد از هشت هفته در تکلیف فرود تک پا (توسط دستگاه الکترومایوگرافی) مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: 

بین گروه ها در زمان شروع فعالیت عضلات رکتوس فموریس، وستوس لترالیس، وستوس مدیالیس، گلتیوس مدیوس، گلتیوس ماگزیموس، بایسپس فموریس و همسترینگ مدیال تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. بین گروه های عملکردی با فیدبک و بدون فیدبک در مقایسه با گروه کنترل کاهش آماری معنی داری در زمان شروع فعالیت عضلات وجود داشت (P<0.05). در شروع فعالیت عضلات مذکور بین گروه های تمرینی تفاوت معنی داری وجود نداشت.

نتیجه گیری:

 تمرینات عملکردی بسکتبال با و بدون فیدبک می تواند با بهینه کردن زمان فعالیت عضلات ثبات دهنده زانو، هنگام تمریناتی مانند پرش - فرود، افزایش ثبات مفصل زانو و احتمالا کاهش آسیب دیدگی ACL را در ورزشکاران را به همراه داشته باشد.