تاثیر گرمایش جهانی بر محتوای رطوبتی سامانه های بارش زای غرب ایران

برای انجام این پژوهش ابتدا داده های بارش چهار ایستگاه سینوپتیک مربوط به غرب ایران طی بازه زمانی 2018-1979 در ماه های ژانویه، فوریه، مارس، اکتبر، نوامبر و دسامبر از سازمان هواشناسی کشور اخذ و بر اساس آستانه صدک نود و پنجم، شدیدترین بارش-های 24 ساعته ی هر ایستگاه در هر ماه مشخص گردید. در ادامه برای روز هایی که بارش های شدید رخ داده است داده های یاخته ای رطوبت ویژه و دمای روزانه برای چهار زمان (18-12-06-00) از داده های بازکاوی شده ERA5 در بازه زمانی سی ساله (2018-1979) از مرکز اروپایی پیش بینی های میان مدت جوی با قدرت تفکیک مکانی°0.25*°0.25 درجه قوسی دریافت شد. جهت تحلیل روند از آزمون های ناپارامتریک من-کندال و شیب سن و جهت تحلیل رابطه از ضریب همبستگی پیرسون و روش پارامتریک رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که روند رطوبت ویژه سامانه های بارش زای غرب ایران (به جز ماه مارس در تراز 700 هکتوپاسکال) در ماه های ژانویه، فوریه، مارس، اکتبر، نوامبر و دسامبر در هر دو تراز 850 و 700 هکتوپاسکال مثبت و افزایشی بوده هرچند در سطح اطمینان 95% معنادار نبوده است. بین روند دمای سیستم های بارشی و رطوبت ویژه آن ها (به جز ماه اکتبر در تراز 850 هکتوپاسکال) از ماه ژانویه تا مارس و ماه های اکتبر تا دسامبر در دو تراز 850 و 700 هکتوپاسکال یک رابطه خطی مثبت برقرار است که می تواند در شدت، نوع و سرعت حرکت افقی سامانه های بارش زا در آینده موثر باشند.