بررسی میزان شناسایی هویت متهم در تصاویر شطرنجی منتشرشده از تلویزیون در مرحله تحقیقات مقدماتی جرم (مطالعه موردی شهر تهران)

بر اساس ماده 40 آیین دادرسی کیفری افشای اطلاعات مربوط به هویت بجز در مواردی که قانون معین می کند، ممنوع است. اما بعضا رسانه ملی با تار کردن چهره متهمان تصویر آنها را در مرحله تحقیقات مقدماتی منتشر می کنند. موضوعی که اگر باعث شناسایی هویت متهم شود خلاف اصل محرمانگی در مرحله تحقیقات مقدماتی جرم بر اساس مواد 91 و 96 ق.آ.د.ک بوده و علاوه بر تضییع حقوق متهمان بعضا موجب اخفا و امحای آثار و ادله ی جرم می شود.لذا در پژوهش میزان شناسایی هویت متهم در این تصاویر مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی با رویکرد کمی است که اطلاعات مربوط به آن به روش آزمایشی ، جمع آوری شده است.جامعه آماری در این پژوهش شامل شهروندان مناطق 22 گانه شهر تهران است. برای تحلیل داده های آماری نیز از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر رگرسیونی استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش انتشار تصاویر تارشده متهمان در مرحله تحقیقات مقدماتی از تلویزیون باعث شناسایی هویت این افراد می شود و بر اساس ماده 96 آیین دادرسی کیفری پخش این تصاویر به دلیل امحای احتمالی آثار و ادله جرم و همچنین  حمایت از حقوق متهم و حفظ آبرو او ممنوع است.در نتیجه بر اساس ماده 91ق.آ.د.ک منتشرکنندگان آن به جرم افشای اسرار شغلی و حرفه ای تحت پیگیرد قانونی قرار می گیرند.