تاثیر منبع کنترل و تعهدسازمانی بر پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده

پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی، پذیرش هر گونه اقدامی است که مطابق با استانداردهای حسابرسی نباشد. این رفتار یک مشکل جدی برای حرفه حسابرسی محسوب می شود و می تواند باعث شکست و ناکامی آن گردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر منبع کنترل درونی، منبع کنترل بیرونی و تعهدسازمانی بر پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده است. جامعه هدف این پژوهش حسابرسان شاغل عضو جامعه حسابداران رسمی ایران در سال 97 بودند که از بین آن ها با استفاده از فرمول کوکران، نمونه مورد نظر تعیین و از طریق نمونه گیری تصادفی، تعداد 310 نفر انتخاب گردید. داده های مورد نیاز از طریق پرسش نامه جمع آوری و با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی و نرم افزار اسمارت پی ال اس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که منبع کنترل درونی و تعهدسازمانی تاثیر منفی و منبع کنترل بیرونی تاثیر مثبت بر پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی دارند. به این معنی که حسابرسان با منبع کنترل درونی و تعهدسازمانی از پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی اجتناب می کنند و حسابرسان با منبع کنترل بیرونی تمایل به پذیرش رفتار ناکارآمد حسابرسی دارند.