تاثیر تفکر سیستمی بر بهبود عملکرد سازمانی در یگانهای نظامی

ارتقاء عملکرد همواره یکی از چالش های اصلی سازمان های بخش خصوصی و دولتی بوده است. در این زمینه، یکی از رویکردهای راهبردی سازمان ها برای دستیابی به عملکرد بالا و نیل به موفقیت های چشمگیر، توجه به توسعه تفکر سیستمی در سازمان است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تفکر سیستمی و ابعاد آن شامل سلسله مراتب، هم پایانی و چند پایانی، کل نگری، وابستگی اجزا مبهم و ارتباط محیطی بر بهبود عملکرد سازمانی انجام شده است.
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری شامل کارکنان یکی از نیروهای نظامی می باشد که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای 341 نفری از آنان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه62 سوالی شامل دو مولفه عملکرد سازمانی و تفکر سیستمی جمع آوری شد. این داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کولموگروف -اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش نشان داد که تفکر سیستمی و هر یک از ابعاد آن بر بهبود عملکرد سازمانی تاثیر معناداری دارد و بر این اساس متغیر تفکر سیستمی روی هم رفته توانسته است 45 درصد از بهبود عملکرد سازمانی را پیش بینی کند.