خواص فیزیکی-مکانیکی، رفتار رهایش و تکثیر سلولی هیدروژل پلی (وینیل الکل)-پلی (اتیلن گلیکول)-آگار دارای آلوئه ورا

فرضیه :

 بارگذاری داروهای گیاهی در ماتریس هیدروژل های پلیمری، کارایی آن ها را برای کاربرد در زخم پوش به طور موثری بهبود می بخشد. در این راستا، مقدار داروی بارگذاری شده در هیدروژل نقش اساسی ایفا می کند و بر خواص فیزیکی-مکانیکی هیدروژل، رفتار رهایش دارو و تکثیر سلولی بر هیدروژل اثرگذار است.

در این پژوهش، هیدروژل های بر پایه پلی (وینیل الکل)-آگار-پلی (اتیلن گلیکول) (Agar-PVA-PEG) دارای مقدارهای مختلف آلویه ورا (0، 0.2، 0.5، 1 و 2wt%)  با پرتودهی الکترونی محلول آبی آن ها در شرایط جو محیط و دز 25kGy تهیه شدند و اثر ترکیب درصد آلویه ورا بر مقدار ژل، تورم تعادلی، مقدار آب زدایی و خواص مکانیکی کششی هیدروژل در کنار رفتار رهایش آلویه ورا از هیدروژل و رشد و تکثیر سلول های پوستی بر آن بررسی شد.

نتایج ارزیابی ها نشان داد، با افزایش مقدار آلویه ورا در هیدروژل از %0.2 به %1 وزنی مقدار ژل آن از %55 به %47 کاهش  و مقدار تورم آن از %195 به %294 افزایش یافت. برخلاف انتظار، افزایش آلویه ورا تا مقدار %1 وزنی به هیدروژل موجب افزایش %30 استحکام کششی و افزایش %119 ازدیاد طول تا پارگی شد. پدیده آب زدایی هیدروژل در مجاورت آلویه ورا تا حدی سرعت یافت. سینتیک رهایش آلویه ورا از هیدروژل رفتار خطی نشان داد و بیشترین سرعت و مقدار رهایش (حدود %70) با هیدروژل دارای %1 وزنی آلویه ورا به دست آمد. تکثیر سلول های فیبروپلاست نیز برای نمونه هیدروژل دارای %1 وزنی آلویه ورا بیشینه بود. در نهایت، بر اساس نتایج مطالعات، مقدار بهینه آلویه ورا در هیدروژل %1 وزنی تعیین شد.