بررسی ویژگی های منابع و نویسنده «هوی هوی یائو فانگ» بر اساس تحلیل تطبیقی متن «هوی هوی یائگ فانگ» با متن «قانون در طب» ابو علی سینا

«هوی هوی یایو فانگ» یک دانشنامه داروهای گیاهی و طب اسلامی است که در نیمه دوم سلسله مینگ (1368-1644م./769-1054ه.ق.) به زبان چینی و توسط دانشمندان مسلمانی ناشناخته در چین به رشته تحریر در آمده است. در این کتاب انواع نسخ دارویی و دانش های مربوط به داروشناسی، تیوریهای طبی و روش های درمانی طب اسلامی مورد بحث قرار گرفته است. این مقاله در صدد تحلیل و بررسی منابع و مشخصات مصنفان این کتاب با تطبیق با متن «قانون در طب» است و به دو قسمت تقسیم می شود: در قسمت اول با مرور تحقیقات پیشین به تحلیل ویژگی های فصل بندی این کتاب و برخی از آوانویسی فارسی چینی اسامی نسخ دارویی در این کتاب پرداخته شده و مقاله نشان می دهد که این کتاب ترجمه مستقیم منابع معین طب اسلامی (ایرانی و عربی) به چینی نیست بلکه یک دانشنانه پزشکی جدید است که مولفان مسلمان بعد از جمع آوری و تنظیم نسخه های ترجمه چینی کتاب های طبی فارسی و عربی که به چین معرفی شده بود برحسب روش فصل بندی خودشان تالیف کردند. در قسمت دوم با بررسی انواع واژگان فارسی، چینی و آوانویسی های چینی فارسی که در کنار اسم داروها برای توضیح معنی شان نوشته شده است برخی از مشخصات نویسندگان این کتاب مشخص شده است: اولا مولفان مهاجرین مسلمانی از ایران و سرزمین های عرب یا اولاد آنها بودند که زبان چینی را یاد گرفتند اما بر زبان های مادریشان (فارسی و عربی) مسلط نبودند؛ ثانیا این مصنفان هنوز بر دانش های داروشناسی چین تسلط نداشتند و در واقع سطح پایین شناخت مردم چین آن زمان از خاصیت های بعضی داروها را منعکس کرده است.