ارزیابی تنوع گونه ای و غنای پوشش گیاهی در دو کانون گرد و غبار استان خوزستان

تالاب های منصوریه و شریفیه به دلایل متعدد طی سال های اخیر خشک شده و به کانون گرد و غبار در استان خوزستان تبدیل شده اند. این پژوهش در تالاب های شریفیه و منصوریه با هدف اصلی مطالعه پوشش گیاهی از جنبه تنوع و غنای گونه ای این مناطق تالابی در زمان پخش آب و آب گیری و ارزیابی روند تغییرات آن پس از پخش آب و نیز آب گیری در اثر باران های سال های اخیر انجام شده است. برای ارزیابی تغییرات پوشش گیاهی با پیمایش صحرایی، تعداد 5 ترانسکت دایمی 100 متری با فواصل 50 متری در محل پخش آب به صورت تصادفی سیستماتیک مستقر شد و در مجموع از تعداد 30 پلات ثابت، داده ها در 6 زمان مختلف در سال های 1396 تا 1398 برداشت شد. با استفاده از عامل درصد پوشش، شاخص های غنا، یکنواختی و تنوع گونه ای اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تفاوت معنی داری در زمان پخش آب و زمان بدون آب رسانی در تالاب منصوریه وجود دارد. شاخص های تنوع سیمپسون و شانون نشان داد پس از پخش آب به وسیله کانال شهید پورشریفی و وقوع بارندگی ها، میزان تنوع به تدریج افزایش یافته است. همچنین در تالاب شریفیه نیز شاخص های تنوع شانون و سیمپسون در پی افزایش غنا و کاهش غالبیت از 2 گونه غالب به 20 گونه متنوع، افزایش یافتند به-نحوی که بین درصد پوشش و شاخص های تنوع و غنا در سال های متوالی 1396 و 1397 تفاوت معنی داری مشاهده شد. در مجموع در عرصه های پخش آب، افزایش پوشش گیاهی بومی مشاهده شد که سبب جلوگیری از ایجاد گرد و غبار می شود.